Te gek, we zijn er!

30 april 2000 voor Christus.

Hallo allemaal!

Het is een tijdje geleden dat jullie van me gehoord hebben. Helaas, er is slecht bereik hier in de woestijn.

Nou, we hebben al een hele reis gehad. Ik heb inmiddels wel zere voeten. Moet je voorstellen, ik ben natuurlijk niet de jongste meer, ik ben 75 jaar! Toch gaat het reizen me nog goed af.

We zijn bij het land Kanaan aangekomen. We zijn bij de stad Sichem. Het is een grote stad, een belangrijk centrum van het land. Het is er best druk, en de mensen hier kennen God helemaal niet.

Vandaag verscheen God aan mij, en heeft Hij gezegd dat dit het land is dat Hij aan mij en mijn kinderen (en hun kinderen en hun kinderen en hun kinderen en hun….) zal geven. Dus groot nieuws: We zijn er! God heeft ons tijdens onze reis bewaard voor honger en gevaar. Hij is echt met ons meegegaan. Toen God aan mij verschenen was heb ik een altaar voor Hem gemaakt. Deze God wil ik dienen!

In dit land zullen we dus blijven. We trekken nog een stukje verder het land in. Een beetje naar het oosten en nog een beetje naar het zuiden. God heeft ons een bijzonder mooi land gegeven en een hele bijzondere belofte. Te gek!!

Groeten, Abram, Sarai en Lot